Archief Malang, Papayan Bhakti Luhur
2012 en 2013
.
Zoals ik al schreef in het verslag van 2011 begon de behuizing van beide Papayan projecten wat krap te worden en waar een klein project dan groot in kan zijn is het leveren van constante kwaliteit.
Deze constante kwaliteit heeft ertoe mogen leiden dat andere in Indonesië zijnde organisaties het nut en de noodzakelijkheid van de Papayan projecten zien waardoor een uitbreiding en verbetering van de huisvesting heeft plaatsgevonden eind 2011 en verder gerealiseerd in 2013. Dit alles onder supervisie van Bahkti Luhur.
De rolstoel reparatiewerkplaats heeft ruimte erbij gekregen waardoor er een betere magazijn ruimte ontstond en de werkplaats ook beter benut kon worden.
De therapie ruimtes waren in principe ruimtes tussen gebouwen in die dicht waren gemaakt. Doordat een sponsor van Bahkti Luhur een geheel nieuw gebouw schonk konden wij als Papayan mee profiteren van de nieuwbouw en werd onze therapie ruimte geheel geïntegreerd in de nieuwbouw op de zelfde plek waar Papayan ook is begonnen.
Zowel in 2012 als ook in 2013 is er voor de Papayan projecten in Malang weer veel ingekocht aan kunstleer/ polyether/ staalframes/ hout en verf.
In december 2013 hebben we ook weer een nieuw las apparaat gekocht, die van 2006 was op en al een keer gerepareerd.
Een boormachine op een standaard is gekocht om in metaalstrips gaten te kunnen boren om verschillende standen in zitting en rug te kunnen realiseren.
Steeds meer maakt het Papayan project aangepaste (rol)stoelen en rollators. Ook zijn in 2013, 14 aangepaste rolstoelen verstuurd naar Bahkti Luhur op Tanimbar.
Alle aanpassingen die worden gedaan voor gebruik bij Bahkti Luhur zijn vanzelfsprekend gratis, aanpassing verzoeken van buiten Bahkti Luhur worden in rekening gebracht.
Ook is er in december 2012 en 2013 namens het Papayan project op Timor Kupang weer inkopen gedaan.
Beide jaren is er voor 140kg aan melkpoeder gekocht waarmee de kinderen elke dag een glas melk kunnen drinken.
Ook is weer gezorgd voor de persoonlijke hygiëne van de kinderen zeep om zichzelf te wassen en zeep om kleren te wassen maar ook tandpasta en tandenborstels, genoeg voor een klein jaar.
Op verzoek van Johanes Subasno maken we terplaatse kopieën van de inkoopbonnen die dan worden gegeven aan de het hoofd van de Alma van Bahkti Luhur zodat ook zij weet wat we doen als Papayan project.
Het spreekt voorzich dat ik uitgebreid de dank moet overbrengen aan de sponsoren van het Papayan project
2011 November, Malang de gebruikelijke boodschappen gedaan voor Papayan1, de reparatie werkplaats voor rolstoelen. Je zou kunnen zeggen dat hier alles op rolletjes loopt, Pak Hendro heeft alles goed onder controle, er worden op maat aanpassingen aan rolstoelen gerealiseerd, hij vraagt geen materiaal / gereedschap die hij niet nodig heeft in de werkplaats.
De werkplaats begint wel klein te worden helemaal als de voorraad voor een jaar op peil is gebracht, uitbreiding aan de zijkant zou mogelijk moeten zijn maar daar moet de Bahkti Luhur organisatie toestemming voor geven.
Maar even rustig afwachten, heb wel wat reparatie materiaal gekocht om het lekke dak te repareren.
Bij Papayan2 is een hele renovatie van start gegaan van het gebouw, op dit moment zijn de mediatheek, snoeselruimte en de therapie/spel ruimte even wat in elkaar geschoven maar MEN zegt dat er iets moois voor terug komt.
Heb veel reparatie laten doen aan de zit en lig elementen in de snoeselruimte, in veel elementen zaten in het skai scheuren en was het polyether vergaan. Een plaatselijke meubelmaker/stoffeerder is het gaan maken.
Het boek ‘Anak-Anak Desa Yang Menyandang Cacat, heeft nog geen codering ISBN, wel afgesproken dat ik in Nederland het boek in PDF zal laten copieren dan kunnen zij dat als eerste op de website plaatsen.
Johannes Subasno adressen gevraagd van Bahkti Luhur huizen in Kupang op Timor, omdat ik in Atambua op Timor en op Tanimbar in Saumlaki enkele Bahkti Luhur huizen had gezien waar absoluut niets was. Omdat SWPI een project heeft in Kupang bij Tanpa Batas zou het een kleine moeite zijn om daar pols hoogte te nemen.
Het was schrijnender dan ik mij dat had voorgesteld.
2 huizen, 6 verzorgers meer dan 30 kinderen met een verscheidenheid aan ziektebeelden, autisme, down, doof, bind, geestelijke handicap, lichamelijk gehandicapt maar ook met dubbele handicaps. De huizen en de verzorging komt van de Bahkti Luhur organisatie, het karige eten van lokale sponsoring.
Op aanbod van Papayan project en op verzoek van de verzorgers van de kinderen en met de hulp van Tanpa Batas vrijwilligers, zijn we inkopen gaan doen.
Dozen zeep om de kinderen te wassen, shampoo, dozen wasmiddelen om kleiding te wassen, tandpasta, suiker, bakolie en het belangrijkste ongeveer 100 kg melkpoeder. Verloop data lagen allemaal in 2013
De vrijwilligers van Tanpa Batas beloofde een oogje in het zeil te houden en boden de verzorgers van de kinderen aan als zij hulp nodig hebben tav gezondheidszorg voor zichzelf en/of de kinderen kunnen ze een beroep doen op de praktijk van Tanpa Batas.
2010 November weer een bezoek gebracht aan Malang om met Johannes Subasno te praten over de mogelijkheden om de Papayan projecten nog beter te laten functioneren. Door de aanstelling van vaste begeleiders en/of therapeutische medewerkers waarbij niet de kans wordt gelopen dat zij na 1 jaar worden overgeplaatst naar een andere locatie en dat tijd, kennis en geld niet meer ten goede komt van het project.
Er hadden inmiddels deskundigheidsbevordering dagen plaatsgevonden vooralsnog voor rekening van Bahkti-Luhur maar van de 3 jonge begeleiders die in april/juni 2009 waren begonnen waren er inmiddels 2 weer elders werkzaam en 1 vaste oudere medewerker voor terug gekomen en omdat deze niet van de congregatie is kan zij ook niet zomaar overgeplaatst worden. De voorvoelde angst was werkelijkheid geworden maar met een oudere medewerker een ‘ leek’ hoop ik de continuïteit te waarborgen.
Johannes vroeg of SWPI via het Papayan fonds zo willen bijdragen in het verkrijgen van een ISBN codering van het al vertaalde boek Disabled Village Children in het Indonesisch ‘Anak-Anak Desa Yang Menyandang Cacat,
Dit boek was de reden van de aller eerste contact met Jan Volkers en is inmiddels het belangrijkste boek voor de hulpverlening geworden, sommigen noemen het zelfs ‘de Bijbel van hun hulpverlening’, aan dit verzoek een ‘zachte’ instemming gegeven op basis van een te ontvangen voorstel en een verzoek van onze kant tot medewerking van Bahkti-Luhur voor een nieuw samen te stellen boek tbv Doven – Gebarentaal.
Mei 2010 weer langs gegaan bij Papayan, geweldig om te zien dat alles op rolletjes loopt en omdat men weet dat ik kom de verlanglijstjes al klaar liggen van zaken die echt nodig zijn bij de begeleiding van de kinderen, niets overdreven en niet overvragen en kunnen motiveren waarom het nodig is.
Voor Papayan 1 het rolstoelenproject, was het goed te zien dat een van de leidinggevende een speciale training van 2 weken in Yogyakarta had gedaan waardoor hij nu speciale aanpassingen aan rolstoelen technisch kan uittekenen en laten uitvoeren in onze Papayan werkplaats dus nu nog meer gericht op het kind.
Hierdoor was de wens om boodschappen te doen meer gericht om de ergonomische aspecten nog beter te kunnen uitvoeren. Met goed gereedschap kan men bestaande oude rolstoelen helemaal aanpassen op elk gewenste afstelling.
Er is weer veel polyether en skai gekocht voor zittingen en kussen, maar ook metaalstroken om variabele hoogte instellingen te kunnen maken met de daarbij de nodige schroeven, moeren, lasnaalden, hout, verf, band/riem en gespen om veiligheidsriemen te maken om te bevestigen aan de rolstoel. Omdat er door een Amerikaanse organisatie een 30 tal vrij nieuwe rolstoelen waren geschonken was er nu geen noodzaak om banden en wielen te kopen want daar was nog voldoende voorraad van.
Voor Papayan 2 is weer diverse spelmaterialen gekocht, hout spelmateriaal is er bijna niet te krijgen daar moeten we echt voor naar opzoek gaan. Wat ook belangrijk was is de koop van een stofzuiger en een radio CD speler. Een stofzuiger was al jaren niet meer ingebruik omdat die een keer is stuk gegaan en er geen geld was voor een nieuwe, alles werd in de therapie ruimtes aangeveegd met een soort bezem dus er dwarrelde van alles door de lucht.
Bij dit bezoek waren er op de fysiotherapie afdeling 2 Nederlandse stagiaires die een groot tekort hadden aan oefenmateriaal, of het was stuk of het was er niet. In overleg met de collegae hebben zij ook een verlanglijstje gemaakt er stonden de meest simpele dingen op als ballen groot/klein/hard/zacht, ringen, kegels, badminton rackets, klein spelmateriaal om kinderen af te leiden tijdens de oefeningen of bij de les te houden enz enz
Door er zo boven op te zitten en direct in te kopen kunnen we met relatief weinig middelen echt goede resultaten boeken.
April en Juni 2009 heb ik weer een bezoek gebracht aan de Papayan projecten bij Bahkti-Luhur in Malang en de nodige inkopen te doen en om te bespreken hoe het staat met de deskundigheid na de training van het vorige jaar.
De zuster die op het Papayan2 werkte is 5 maanden na de training vertrokken bij Bahkti-Luhur, dat was een tegenvaller om te horen maar bij het kennis maken met de nieuwe begeleiders bleek dat een nieuwe frisse wind ook goed kan zijn.
Er werken nu permanent 3 gemotiveerde begeleiders, 2 erg jonge zusters maar met een duidelijk beeld van wat zij belangrijk vinden voor het welzijn van de kinderen met een sensomotorische handicap. Het was ook leuk met hen te praten over hun eigen verwachtingen van het werk zij hoopte zeker een 2 a 3 jaar op deze werkplek te mogen blijven en dat zij niet na het eerst volgende retraite naar een buitengewest worden gestuurd.
Als team konden ze goed aangeven wel spelmateriaal zij miste en waarom juist dat zo belangrijk was, zij waren dan ook blij verrast dat zij van mij hoorde dat er dan maar boodschappen gedaan moest worden van de door donateurs beschikbaar gestelde gelden. Ik was blij verrast dat ze niet kochten uit hebberigheid maar heel bewust ‘inkochten’. Spelmateriaal wat prikkelt, een auto met een lichtje en bal met een belletje, een ding om boven een bedje te hangen waar muziek uit komt, puzzels van hout en veel kleur.
Ook wilde zij graag muziekinstrumenten zoals, blokfluit, tamboerijn een ukelele. Het was leuk te zien dat bij een onverwacht bezoekje zij er ook met de kinderen mee speelde. Wat ook hard nodig was een fan om wat verkoeling te krijgen. Vervolgens bleek de gebruikte 2e hands computer die vorig jaar was geschonken veel kuren had en eigenlijk niet goed werkte, dit werkte enig frustratie in de hand omdat bij data verzamelen van de kinderen de computer nog al eens uitviel. Om gemotiveerde de begeleiders te houden heb ik eerst gekeken of het mogelijk was om samen met Bahkti-Luhur een nieuwe computer te kopen maar dan moesten we het volgende jaar voor terugkomen. Toen maar zelf een Acer desktop gekocht compleet met scherm boxjes en printer.
Ook heb ik met Johannes Subasno afgesproken dat we na retraite in september a.s. weer een training gaan geven voor de begeleiders, we weten dan of het huidige team is blijven bestaan,
Voor Papayan 1, de rolstoel reparatie werkplaats, is ook weer veel materiaal gekocht, binnen en buitenbanden, kleine voorwielen, multiplex , polyether, skai en gereedschap. De eerst komende maanden tot en jaar kan men weer even verder. De werkplaats begint wel uit zijn voegen te groeien maar veel mogelijkheden om uit te breiden zijn er niet.
In Maart 2008 zijn terugkom dagen georganiseerd, dit geheel is ook gefinancierd uit de geoormerkte giften Papayan.
December 2007, Voor de Papayan projecten in Malang weer boodschappen gedaan voor de rolstoel reparatiewerkplaats Papayan 1 zijn o.a. gekocht, binnen en buitenbanden, zwenkwielen voor de rolstoelen, polyether en skai om rug en zitkussen op maat te kunnen maken en aanvullend goed gereedschap. Ook zijn er tafels en stoelen gekocht voor de afdeling Papayan2 die senso – motorische therapie geeft.
Er is uitgebreid gesproken met het hoofd opleidingen van Bahkti Luhur om de voor senso -motorische therapie afdeling Papayan2 noodzakelijke deskundigheidsbevordering traject op te starten voor de medewerkers die de kinderen moeten begeleiden.
Een van de oud docenten van Bahkti Luhur en die nauw betrokken is geweest bij het opzetten van Papayan 2 heeft zich ingezet om en training samen te stellen. In Januari 2008, is de training van start gegaan voor de begeleiders bij Papayan2.
Voor de10 dagdelen les is samen met een van de docenten inkopen gedaan om les te kunnen geven en de lessen vonden plaats buiten de normale werktijden om in de weekeinden.
Mei 2006, voor de reparatie werkplaats voor rolstoelen in Malang bij Bahkti Luhur, is nieuw gereedschap gekocht waaronder een lasapparaat, nu kunnen nog beter aanpassingen worden gemaakt op de rolstoelen en een werkbank laten maken waardoor er niet meer gehurkt op de grond gewerkt hoeft te worden.
Vanaf oktober 2006 is Leonie Nahumury voor 2 maanden in Malang bij Bahkti Luhur geweest en heeft zij zowel in de directe zorg voor de kinderen als in het onderwijs, ondersteunende adviezen gegeven. Leonie heeft samen met de vaste begeleiders in de Papayan projecten geïnventariseerd wat voor ondersteunende spelmaterialen er nog nodig waren voor een optimale begeleiding. Deze zijn gelijk gekocht van de geoormerkte giften.