Archief Kupang-Timor, Yayasan Tanpa Batas
In november 2005 is er bezoek gebracht aan Yayasan Tanpa Batas (YTB). Het doel van YTB is het bestrijden van TBC en HIV / AIDS door o.a. het geven van voorlichting en aan kennisoverdracht te doen aan hoge risicogroepen zoals prostituees, havenwerkers, vissers, taxi- en buschauffeurs, studenten en gevangenen.
In eerste instantie is dit project door Artsen zonder Grenzen België opgezet. Het werd door lokale medewerkers voortgezet nadat in 1999 vier medewerkers van de Verenigde Naties in Oost – Timor werden vermoord en alle internationale hulpverleners het eiland verlieten. Het lokale personeel zag de noodzaak van het project in en zijn verder gegaan onder de naam Tanpa Batas oftewel Zonder Grenzen.
Stichting Welzijn Projecten Indonesië (SWPI) is verzocht om als vertegenwoordiger van YTB buiten Indonesië op te treden en YTB te ondersteunen in het verwerven van fondsen om het werk mogelijk te maken. YTB en SWPI hebben hiervoor is een samenwerkingsovereenkomst gesloten. Veel hulp van de nationale overheid is (nog) niet te verwachten.
In de afgelopen jaren hebben de ambassades van Nederland en Finland een financiële bijdrage gegeven.
2011 In december besproken hoe verder te gaan met gezondheidscentrum.
Inmiddels heeft er een verhuizing plaatsgevonden het gezondheidscentrum, laboratorium en de spreekkamer van de artsen zijn naar een andere locatie. Deze locatie is beter toegankelijk voor de gebruikers / patiënten.
Het is op een strategisch zeer gewilde locatie maar de eigenaar van het pand heeft er voor gekozen om zelf ook een bijdrage te leveren aan het werk van Tanpa Batas en gunde het Tanpa Batas tegen een zeer redelijke huurprijs, op termijn zou de administratie / het kantoor er ook naar toe kunnen.
Door deze verhuizing en een verbeterde elektriciteit levering is de noodzaak voor de in 2009 aangeschafte HONDA generator niet meer aanwezig. De leiding vroeg toestemming om HONDA generator te mogen verkopen het zou meer opbrengen dan dat het in 2009 heeft gekost en dit geld wilde de leiding gebruiken om tzt een nieuw ander apparaat te kopen voor het laboratorium tw een Medonic M20.
Informatieve gesprekken zijn gaande met de leverancier dezelfde als die van de Microlab 300 maar er is nog een gat van ruim 4000 euro te overbruggen.
Wat hier verder ook nog vermeld moet worden is dat de vrijwilligers van Tanpa Batas hebben geholpen bij het boodschappen doen voor een kinderweeshuis van Bhakti Luhur in Kupang en dat de leiding van Tanpa Batas de zusters hebben aangeboden dat als er gezondheidzorg problemen zijn voor hen en/of de 30 kinderen zij een beroep kunnen doen op hulp van Tanpa Batas zowel de artsen als voor laboratorium onderzoek.
2010 het jaar van de Microlab 300, het zoeken naar de juiste leverancier en zo dicht mogelijk bij de bron, het bleek een in Nederland ontwikkelde bloedanalyse apparaat te zijn en al snel hadden we de leverancier te pakken tw MRK Diagnostics in Jakarta.
Door openhartig met MRK te communiceren is er een enorme begrip voor het werk van SWPI en Tanpa Batas ontstaan bij MRK wat resulteerde in enorme korting op het apparaat en de te gebruiken reagents wat in koelboxen per vliegtuig verstuurd moet worden van Java naar Timor.
Het Anton Jurgens Fonds heeft deze aanschaf financieel mogelijk gemaakt.
November 2009 is er weer een 3 daags bezoek gebracht aan Tanpa Batas en is er overleg geweest over de verantwoording van de ontvangen gelden van derden zoals HIVOS en Terres des Hommes. Omdat de verantwoording klopt en het een sluitend verhaal is zal de Nederlandse Ambassade het project en een subsidie aanvraag weer voorzien van een aanbeveling
2009. Zondagavond 17 mei om 21.00 uur in Kupang aangekomen na een dagreis van 10 uur vanuit Ambon, opgehaald door Lily Amalo de programma manager/directeur van YTB snel nog even wat eten en naar het hotel, er komt weer een druk programma voor 3 dagen.
Maandag naar het nieuwe kantoor van YTB, het zag er vriendelijker uit dan het vorige kantoor.
Maar al snel bleek dat er ook wel wat haken en ogen aan zaten. In dit gedeelte van Kupang valt iets vaker de elektriciteit uit dan in de buurt bij de overheidsgebouwen waar YTB eerst kantoor had. Dus de Airco, computer, koelkast voor medicijnen hebben geen voeding en valt er op kantoor niet te werken.
Op mijn vraag waarom ze voor deze locatie hebben gekozen was het antwoord simpel, de huur voor 1 jaar is een derde, het is minder luxe maar de mensen weten ons toch te vinden zelfs tijdens de verhuizing hebben cliënten / patiënten meegeholpen.
Neemt niet weg dat de elektriciteit onbetrouwbaar is, er was een oude kapotte generator aanwezig maar die moest eerst gereviseerd worden en daar was nog geen geld voor. Dilemma
Ik heb toen gevraagd of 1 van de medewerkers naar verschillende winkels kon gaan om prijzen en capaciteit van generatoren op te vragen, toen hij terug kwam was het snel duidelijk dat er een generator gekocht moest worden.
Sonny Amalo gevraagd een berekening te maken wat er nodig is om minimaal 2 Airco’s, de koelkast en 2 computers, telefoon en fax te laten werken als de elektriciteit uitvalt.
Wij zijn toen naar de winkels gegaan om ons daar ook te laten voorlichten en hebben er veel gezien voornamelijk onbekende merken. Wij hebben gekozen voor HONDA met 7,5 KW als piek voor Rp 9.200.000 met een koers van 1: 14.161 is € 649,67.
Deze generator gekocht, maar hiervoor moet nog wel een sponsor gevonden worden maar er kan nu in iedergeval gewerkt worden. De oude kan gereviseerd worden en ook verkocht.
Verder er was geen ruimte waar je groepen kunt ontvangen om voorlichting te geven maar er was wel veel ruimte waar je eenvoudig iets kunt bouwen zoals een ruimte met en dak, goed als bescherming tegen zon, regen en open voor de verkoeling.
Dinsdag met 2 verpleegkundigen en een maatschappelijk werker ‘ het veld’ ingegaan, naar de haven van Kupang die ver buiten de stad ligt. Doel was havenwerkers uit te nodigen om naar een voorlichting te komen over gezondheidszorg maar in het bijzonder sexuele voorlichting, condoom gebruik en de ziektes die je kunt krijgen als je dat niet doet.
In de haven heeft YTB havenwerkers die contactpersoon zijn, gezag hebben en nieuwe havenwerkers op YTB wijzen. Het viel mij op dat men mij heel makkelijk opnam in de groep maar dat zij het vreemd vonden dat ik niet om 12.00 uur met hen meedronk van zelf gemaakte alcoholische drank.
De havenwerkers die YTB kennen zeggen dat zij de enige organisatie zijn die echt naar hen omkijkt en dat zij altijd weer terug komen om te helpen.
Het geld wat een havenwerker op 1 dag verdient gaat vaak gelijk op aan drank en vrouwen en thuis gekomen krijgen hun vrouwen alleen de ziektes overgedragen en geen geld.
Omdat de verpleegkundige ook nog even 1 van zijn patiënten een sexwerker, moest bezoeken voor een controle en hij mij de locatie wilde laten zien zijn we daar ook naar toe gegaan.
Het was in een soort niemandsland, een doorgaande weg waar je ergens afslaat en terecht komt bij karaoke bars en beauty salons. Een lange muur, een poort en dan zie je een ruimte zeker zo groot als een voetbalveld met kamertjes aan de zijkant. De sexwerkers komen voornamelijk van Java, Sulawesi en Sumatra, ver van huis, zelfde taal en niemand die je verleden kent.
Terug op kantoor gaven de veldwerkers weer voorlichting aan de andere vrijwilligers, het kwam mij ook over als een soort ontspannen – ontladen want ik vond het ook een behoorlijk heftige dag en dit doen ze meerdere dagen in de week en altijd met 2 of 3 veldwerkers samen.
De 3e dag hebben wij ons voornamelijk bezig gehouden met planning en begrotingen voor de komende jaren. Doordat er vorig jaar intensief gewerkt is aan fondsen werving en contacten leggen is er een donatie ontvangen o.a. van HIVOS – Jakarta dit met een aanbeveling van de Nederlandse ambassade.
Ook werd de generator aangesloten nadat leidingen waren getrokken. De elektricien heeft het als vriendendienst gedaan.
Aanvulling april 2008.
In de afgelopen jaren is er gewerkt aan structurele ondersteuning in Indonesië door de overheid aan YTB. Vele beloftes worden er gedaan aan YTB men erkend de waardevolle inbreng van YTB, kennis van zaken en een professionele aanpak.
Maar als er geld beschikbaar is, komen nieuwe stichtingen als paddenstoelen uit de grond en zijn nadat de geldverdeling heeft plaatsgevonden binnen afzienbare tijd weer verdwenen.
Door dit beleid is het moeilijk om grote organisaties geïnteresseerd te krijgen voor een kleine organisatie als YTB die ondanks alles het werk blijft doen, ook als er geen geld is.
Een kleine enquête onder de hulpvragers heeft mij geleerd dat er onder de hulpvragers een groot vertrouwen is in YTB, door de lage drempel en de hoge kennis van zaken.
De arts uit ziekenhuis die als vrijwilliger is verbonden aan YTB ziet meer patiënten met YTB gerelateerde klachten op zijn YTB – poli dan in het ziekenhuis waar ook onderzoek kan worden gedaan en medicijnen kunnen worden verstrekt.
In de YTB – poli betalen de patiënten voor de medicijnen naar draagkracht en soms krijgen ze die gratis, dit kan doordat de maatschappelijk werker en de veldwerker de leefsituatie van elke patiënt kent.
In februari jl. heeft SWPI met het kerstgeschenk 2007 van de medewerkers vanMetz Facilities BV in Honselersdijk van ruim € 1440, = de lege medicijnkast kunnen vullen voor € 1100, = en een computer kunnen laten vervangen om data te kunnen verwerken. De computer die nog van Artsen zonder Grenzen was, meer dan 10 jaar oud, liep steeds vast bij data verwerking.
Geoormerkte giften voor YTB zijn zeer welkom.